We leven in het westen in een mannelijke wereld waarin prestatie en snelheid regeert. Het is een tijd waarin vrijwel alles maakbaar lijkt en alles moet kunnen. Als je iets wilt, kun je het bereiken. Je kunt worden wie je wilt zijn, hebben wat je wilt hebben, bereiken wat je wilt bereiken. Een leven waar je alles onder controle denkt te hebben inclusief je emoties. Vaak blijft er weinig tot geen ruimte over en rust om stil te staan bij wat je voelt en wat je, buiten praktische zaken, werkelijk bezig houdt. Het wordt steeds moeilijker die rust te vinden. Zelfs de zondagsrust gaat er langzaam aan door de lokroep van de koopzondagen. Je hoeft je zeker niet te vervelen. Maar of je daarmee je werkelijk ‘vervuld’ voelt, is maar zeer de vraag. De prijs die je betaald is dat je steeds verder afraakt van wat je voelt en daardoor het contact met jezelf en dieper liggende behoeftes kwijt raakt.
Ieder mens heeft de fundamentele behoefte zich veilig en lekker te voelen. We willen wel fijne gevoelens ervaren; plezier, opwinding, spanning en verlangen. Deze gevoelens geven ons energie en zin in het leven. We willen geen vervelende gevoelens voelen zoals verveling, verdriet, boosheid, angst, wanhoop, schaamte, onzekerheid en machteloosheid. Deze emoties geven spanning en zijn moeilijk om mee om te gaan. Helaas laten gevoelens zich niet zo gemakkelijk negeren. We kunnen gevoelens onderdrukken, maar daarmee zijn ze nog niet weg.
Door de onnatuurlijke, geforceerde scheiding die we hebben leren aanbrengen tussen denken en voelen kan het bijna niet anders dan dat we in zekere zin voortdurend in conflict zijn met onszelf. Het rationele, controlerende deel probeert het emotionele deel te beheersen. We proberen ons als het ware te overwinnen. We maken een onderscheid tussen wat we acceptabel vinden en wat we afkeuren in onszelf en in anderen. Ook hier geld dat we wel een scheiding in onszelf kunnen aanbrengen maar daarmee is het niet wenselijke deel niet verdwenen omdat we het wegredeneren.
Het kan een uitputtende strijd met jezelf worden. Een strijd tussen wie je wilt zijn en wie je bent. Je wilskracht kan sterk zijn, maar het zal je nooit lukken je gevoelens en gevoeligheden weg te nemen. Je kunt die hooguit tijdelijk onderdrukken of weg redeneren. Je kunt jezelf niet overwinnen, maar je kunt wel leren jezelf te accepteren met al je gevoelens en gevoeligheden.
Meer artikelen en een gratis Emotionele Intelligentie test op mijn website:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten